In de afgelopen jaren is goud steeds belangrijker geworden als reserve op de balansen van centrale banken. In 2018 kochten centrale banken in totaal 651,5 ton aan goud. Dit is de grootste jaarlijkse aankoop van centrale banken sinds het jaar 1971, hetzelfde jaar waarin de Amerikaanse dollar van goud werd ontkoppeld.
Tegelijkertijd repatriëren steeds meer landen hun goud terug uit kluizen van centrale banken in de Verenigde Staten en Engeland. In de afgelopen jaren hebben onder andere Duitsland, Nederland, Oostenrijk, Hongarije en Turkije hun goudvoorraad teruggehaald naar eigen bodem.
Veel van het goud dat opgeslagen lag bij de Federal Reserve in New York of bij de Bank of England, is daar naartoe gebracht voor de Tweede Wereldoorlog. Uit angst voor een Duitse (of Russische) invasie hebben verschillende Europese landen hun goud ‘veilig’ laten opslaan in de Verenigde Staten of Engeland.
Venezuela
Onlangs was repatriëring van goud weer een hot item nadat Venezuela de Bank of England verzocht om de repatriëring van 14 ton goud en dit verzoek werd geweigerd. Het goud met een waarde van 550 miljoen werd niet teruggegeven aan het land omdat het volgens Britse ambtenaren onduidelijk is wat de plannen zijn van de Venezolaanse regering met het eigen goud.
Australië
Een ander land dat een grote hoeveelheid goud heeft opgeslagen bij de Bank of England is Australië. Het land heeft 80 ton fysiek goud opgeslagen in Londen. Vreemd genoeg heeft de Britse toezichthouder nooit een audit uitgevoerd op het Australische goud.
De Reserve Bank of Australië (RBA) claimt op haar eigen website dat het 80 ton fysiek goud heeft laten opslaan in Londen, bij de Bank of England. Het grootste gedeelte van al dit goud is opgeslagen op basis van een ‘bailment agreement’, dit houdt in dat de Bank of England de bewaarder van de het goud is, en dat de RBA eigenaar is van het goud waarbij de centrale bank toegewezen baren met serienummer zou moeten hebben.
Vreemd genoeg heeft er nog nooit een onafhankelijke audit plaatsgevonden, wat inhoudt dat er geen enkele manier is om de bewering dat er 80 ton fysiek Australisch goud ligt opgeslagen in Londen, te verifiëren. In 2013 liet de Bank of England, zijn Australische collega’s een gedeeltelijke audit van de goudvoorraad doen. De resultaten van deze audit zijn nooit vrijgegeven, ondanks herhaaldelijke FOIA verzoeken van verschillende instanties werd de audit documenten niet vrijgegeven op advies van zowel de Bank of England als de RBA.
“There have never been any independent physical audits of this gold, which means that there is no way to verify the RBA’s claim that it has all the gold it claims to have,”
– Ronan Manly – RT.com
Ronan Manly, analist bij Bullionstar omschrijft de gebeurtenissen rondom het Australische goud als opmerkelijk. “Het feit dat zowel de RBA als de Bank of England weigeren om informatie vrij te geven over het opgeslagen goud is hooguit verdacht”.
Goud uitlenen
Wat is er aan de hand met het goud van Australië? Dit blijft natuurlijk gissen aangezien het audit document nooit het levenslicht heeft gezien. Volgens Manly is er wel een mogelijke verklaring over waar het goud is.
Wanneer een land besluit om de eigen goudvoorraad op te slaan in een ander land, wordt het goud in principe in bruikleen gegeven. Het land dat goud opslaat kan dit goud weer in bruikleen geven aan andere instanties. Op deze manier kan fysiek goud zo vaak worden ‘doorgeleend’ waardoor leasecontracten niet meer fysiek worden gedekt door al het bestaande goud. Een ontwikkeling die we vandaag de dag zien op de papieren goudmarkt. Met andere woorden: er is meer goud verkocht op papier dan dat er daadwerkelijk beschikbaar is.
De ECB heeft in het vierde Central Bank Gold Agreement uitvoerig gesproken over deze ontwikkeling. In de overeenkomst verklaren centrale banken dat het in bruikleen geven van goud aan andere landen zal worden afgebouwd.
Repatriëring
Volgens Manly doet Australië er overigens goed aan om al het goud te repatriëren. Het land heeft een bloeiende goud-industrie en een prima infrastructuur voor de opslag en beheer van edelmetaal op eigen grondgebied.
Het uitlenen van goud door centrale banken is een activiteit gehuld in geheimen. Centrale banken geven nauwelijks openheid over de partijen aan wie goud wordt uitgeleend. Manly gaat er dan ook vanuit dat het audit document uit 2013 met opzet niet is vrijgegeven omdat het schade zou toebrengen aan zowel de centrale bank van Australië als Engeland. Al blijft dit natuurlijk gissen. Later dit jaar zal er een nieuwe audit plaatsvinden om het Australische goud dat ligt opgeslagen in Engeland te controleren.
